2
Yorum
8
Beğeni
5,0
Puan
902
Okunma
Nasılda alıştık seherde nura,
Bereketle dolu kalktık sahura,
Seninle makama erdik huzura,
Ya şehri Ramazan veda elveda.
Davul ile mani, ne de alıştık,
Uyuduk uyandık, eh mahmurlaştık,
Sabıra dayandık orucu açtık,
Ya şehri Ramazan veda elveda.
Arkadaş ile dost hısım akraba,
İnsanoğlu benzer tıpkı seraba,
Göremem bir daha, belki galiba,
Ya şehri Ramazan veda elveda.
Bir daha gelir mi ruhu okşayan?
Geçici şu dünya, yalan o yalan,
Mübarek misafir kalpleri saran,
Ya şehri Ramazan veda elveda.
İrfan Yıldırım Çevik
5.0
100% (6)
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Cevap Yaz