Bu bayram yine sessiz..
Buruk bir tebessümle bakıyorum her şeye.
Ne canımda istek var,Ne gönlümde neşe.
Durgun bir su birikintisi gibi yaşıyorum,
ha kurudum ha kuruyacak gibiyim..
Lisanı halimden bellidir gamım,
Acı benim, kalp benim..
Başkası ne bilsin...
Üşüyorum hasretinizin soğuguyla,
Meftun olduğum güllere vurdu ayazlar.
Mevsim soğuğu değil ki bu, bir hırkayla geçsin..
Şair diyor ya,
"Üstünde ki elbisenin, üzerinde olan gülün dikenin gölgesinden kıskanırım seni...."öyle
diyenlerde ettiler tebdili mekan..
Yara bu , Elbette acıyacak
Sonra kabuk bağlayacak
Ama hiç İyileşmeyecek
Ömür boyu içten içe sizlayacak..

İnsan yarasından okunur.
Ve yarası olan insan,
insana yarasından dokunur...
Bende yaralı kuşlara dokundum kalemimle..

Haneler yıkık viran
yuregimin delikanlısı babam ,
Gözümün haresi abimm 
Cansuyum ela gözlüm etmiş tebdili mekan.
Bayram der boyun büker anamm.
Ah gurbet der kanar yaramm.
Rüzgar getirirmi o buram buram kokunu ay balam..