Kuşlar göçe hazırlar, köprü kurdu yıldızlar
Ya erişin menzile ya kopacak kıyamet
Her gönüle yol gider, bilir bunu yalnızlar
Kimine zulüm eder, kimine doğan kısmet


Ayaz kesti güneşim, sıcağına inatla
Yağmurun gözyaşları,dökülüyor süratle
Bu kervanın peşine, gidiyoruz bin atla
Yeleleri bembeyaz, bu ne bulunmaz nimet


Güvercinler ağladı kargaların derdine
Yorulmuş kanatları, ebabilin derdi ne
Taşlarını unutmuş, konuşuyor kendine
Ebreheler çoğaldı, paylaşıldı ganimet


Süleymanın fermanı, bilmeyene kuş dili
Merhametler marazda,bıraktılar hoş dili
Kimine derinlerde, kimine yokuş dili
Bahiraı’dan sonsuza, bırakılmış vasiyet


İnsanlığa yol iki, Hakkın yolu ve batıl
Peygamberin izinden ebediyete atıl
Ya da karanlığı seç aciz nefsine satıl
Sonunda ne mal kalır,ne onur ne haysiyet


Selim ADIM
ERzurum