Yıkıl artık karşımdan seni görmesin gözüm
Sen aşkı böyle kısa sürelik mi zannettin?
Evcilik mi oynadın, yoksa oyun mu kızım?
Ya da benim gönlümü kiralık mı zannettin?

“Âlem ne der” diyorsun. Onu sen düşün artık
Elini az da sen sok altına taşın artık
Bir ömür çek yükünü akılsız başın artık
Piyangona mı çıktım, kuralık mı zannettin?

Zaten küstü gönlümün kaderimle yıldızı
Var bir cephe de sen aç durma vur, kesme hızı!
Hem iğneyi kendine batır hem çuvaldızı
Sen beni enayi mi bir alık mı zannettin

Dil ucuyla “hoşça kal!” dedin bitti öyle mi?
“Kal arkamda kör topal!” dedin bitti öyle mi?
“Kendin oyna, kendin çal!” dedin bitti öyle mi?
İtibarımı üç beş paralık mı zannettin?

Nankörsün bu söz sana en hafif ton sözümden.
Birisini söyledim dur! Henüz on sözümden.
Hisseni alacaksın mutlaka son sözümden.
Öfkemi birkaç kuru naralık mı zannettin?

And olsun dar etmezsem ben sana bu meydanı
Artık dostum değilsin hasmını iyi tanı
Ben Mevlana değilim gönlüm yol geçen hanı
Kapım sana daima aralık mı zannettin?

Kozmik odama girip zaten lirik kalbimi
Yeniden akort ettin bu saftirik kalbimi
Oyuncağın mı senin kırdın, kırık kalbimi
Yaş ile yakılacak çıralık mı zannettin?

12.04.2022