5
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
949
Okunma
kendime yeten bir aşksızlığın
belirsiz hikayesini dinleyecek kadar onursuz oldu satırlarım
külfatını sana ödettiğim
belirsizken yaşamayı öğrendiğim
iki damla yaşındı belki soluduğum ve nefesim olan hayat
gözlerimden düşen...
ayrılığın defolu yönünü görürken
kaybolan hüzzamların koyu renklerini unutmuştuk,
anlayacağın biçimsiz bir aşkın yoksuzluğuyla
ellerimizle toparlamaya çalıştığımız
kuytunun bir köşesinde,
nefessizdi oluş ve bitiş hikayemiz,
el/veda...
Cevap Yaz