Sezmiştim tez tornistan edişte kaçacağını
Bağrımı korda yakıp yalandan küseceğini
Ne özen yakıştırdım ne ardan geçeceğini
Kör gözle düşünmedim çıkara düşeceğini

Çabalayıp ta durdum kahır dolusu ortamda
Aç gözün doymadı ki olmadın ki hiç arkamda
Yol ve yordamdan saptın ömrüm geçiverdi gamda
Kör gözle düşünmedim çıkara düşeceğini

Aşkın yoz bağrında da yalancıktan oyalandın
Bir tek sevgi görmedim sahte yürekle dolandın
Nefsin çarkına düşüp mala ve mülke dalandın
Kör gözle düşünmedim çıkara düşeceğini

Vuslat adlı ne varsa yokuşa sürüp tıkadın
Emeği hiçe sayıp kirlin ne varsa yıkadın
Kadir kıymet bilmedin vefası olmayan kadın
Kör gözle düşünmedim çıkara düşeceğini

Sevgi saygı bilmedin aklın bir karış yukarı
Kul hakkını yiyince kılavuz ettin çıkarı
Nankör o meziyetin pula yükledi akarı
Kör gözle düşünmedim çıkara düşeceğini

Daldan dala da konan bir eşek arısı gibi
Ne bal yaptın ne yuva yandı sadakatin dibi
Değerleri tartmadın hiçe saydın seven kalbi
Kör gözle düşünmedim çıkara düşeceğini

Zehir ve zıkkım oldu yaşadığım tüm anlarım
Keyfinin tuzağında gerçekte oldu zanlarım
Batağın kucağında sonu yoktur azanların
Kör gözle düşünmedim çıkara düşeceğini…


AZAP...(Kadri Atmaca) 19.04.2022