Geçmişin kıymetini neden ki bilemedik
Boşa verdik yönünü su gibi akıp bitti
Ne zamanla denk düştük ne anı silemedik
Tadı damakta kaldı yel gibi esip gitti

Debelen’ ipte durduk bu feleğin çarkında
Nede güzel söylerdin duygu vardı şarkında
Durmadan yalpa yaptık olamadık farkında
Tadı damakta kaldı yel gibi esip gitti

Aşkın hor ortamında didiş ipte biz durduk
Kor ateşte közlenip yüreği de kavurduk
Nefsin aklına uyup malı mülkü savurduk
Tadı damakta kaldı yel gibi esip gitti

İnsanlık meziyetti yerden yere de vurduk
Gurur kibre kapılıp azışta da kudurduk
Kadir kıymet bilip de nede bir hatır sorduk
Tadı damakta kaldı yel gibi esip gitti

Aklımız bir karışla gezdi durdu havada
Kula kulluk edince yağ kalmadı tavada
Ne ektik nede biçtik ot olmadı ovada
Tadı damakta kaldı yel gibi esip gitti

Hep kendimiz çalıp ta kendimizde oynadık
Atiyi düşünmedik koyup gitti doymadık
Vurdum duymaz olduk da taş üstü taş koymadık
Tadı damakta kaldı yel gibi esip gitti

Burnumda tüter oldu geçip de giden anlar
Feleğin tuzağında telefte oldu canlar
Güçlünün keyfi için akıp ta gitti kanlar
Tadı damakta kaldı yel gibi esip gitti…



AZAP...(Kadri Atmaca) 17.04.2022


DOSTLARDAN İNCİLER

Sudan hızlı akarken zaman
Ömür biter ölüm gelir bir an...Kul düşünce


Baharlar yaşamadan, kışları yaşarız biz,
Ahvalimiz iyiyken, kırmışız kırk bir ceviz,
Fırtınalar, boralar, deryalar aşarız biz,
Tadı damakta kaldı yel gibi esip gitti....Nurettin GÜLBEY


Ağlaya ağlaya geldik yalan dünyaya
Her şeyi bol olan pazardayız goya
Beş metrelik bezi sarındık boydan boya
Giriyoruz tekrar ağlaya ağlaya...........saiirim


Ey fani insanoğlu nefsinin yalancısı
Herkes yolcudur elbet var mı söyle hancısı
Mezara girer girmez çeker günah sancısı
Tadı damakta kaldı yel gibi esip gitti…..Seğmenoğlu (Dr. Osman Akçay)


Az yaşa, çok yaşa,
Az kazan, çok kazan,
Mağdur ol, mağrur ol,
Naçar ol, hünkar ol,
Neticede, günü geldiğinde elde var sıfır...AYDINK


Gençlik bir kere olur, geri gitmez ki zaman
Kanımız kaynar durur, karışır sapla saman
Geleceği düşünsek kızlar vermez ki aman
Tadı damakta kaldı, yel gibi esip geçti...Kadir Tozlu