Şöyle bir tefekkür edeyim dedim,
Gökyüzüne çıkıp indim bu gece.
Nice seyyareler gördüm, gözledim,
Asumanı gezdim, şendim bu gece.

Sevda bahçesinde gülleri derdim,
Gönül deryasında sırlara erdim,
Basiret gözüyle âlemler gördüm,
Aşk-ı ilahiye kandım bu gece.

Doldu yüreğime manevi hava,
Kuşattı ruhumu ilahi dava,
Öyle bir sevda ki bulunmaz deva,
Rahmetin nuruyla yandım bu gece.

Âlemler dolaştım uçsuz, bucaksız,
Çok mazlumlar gördüm kolsuz, bacaksız,
Masum insanlar var evsiz, ocaksız,
Mevlâ’ya duamı sundum bu gece.

Asıllar topraktır, âhirler toprak,
Niçin geldik dâra, etmişim idrak,
İkinci hayat var, ora son durak,
Hakikat suyuyla yundum bu gece.

Gerçek olur bir gün ebedi hayat,
Duyulur mutlaka acı bir feryat,
Hesaba, mizana bütün sevkiyat,
Ölümü ta kalpten andım bu gece.

Dünya sınav yeri, kazanmak gerek,
Haramdan, günahtan arınmak gerek,
Bilinmez âleme inanmak gerek,
Sonsuzluğa uçtum sandım bu gece.

Bir an tefekkürle neler gördüm ben,
Ruhuma çizildi ilâhi desen,
Benim için oldu mânevi şölen,
Mâna bahçesine kondum bu gece.
SALİH SEDAT ERSÖZ