Bir yiğit geçti bu dünyadan
Yüzü melek mertti yüreği
kalbinin apapak yüzüyle gitti
Onlarca sevenleri kaldı ardında.

Yasa boğdu sevenleri
hastalık sarınca bedenini.

Bir yiğit geçti bu diyardan
Bastığı yerde asalet kokuyordu
Saygı sevgi güven di göbek adı
Asildi eğilmezdi başı onurundan.

Ne zaman vuruldu kuru iftiradan
Soldu gün ve gün esir oldu
Kolları arasına alınca hastalık
Savruldu uzak diyarlara.

Utanç bürüdü damarlarına
Ağırlığı bindi yüreğine
Aklı şaştı sinirleri yıprandı
Kendi etrafında döndü durdu
Hazmedemedi ispat edemedi suçsuzluğunu.

Mum gibi eridi durdu
Utanç bayrağı yükseldikçe
Başına acısı vurdu.

Bir zaman sonra gerçekler çıksa da su yüzüne
İçine kuşatmıştı arın kolları
Yaşamdan çekti eli ayağını
Bakmadı geriye dönmedi daha.

Bir yiğit geçti erken güleç yüzlü
Alnı pak alacaklı bu dünyadan
Rabbim kollarında şimdi
Yüreği sevgiyle kuşanmış gönlü huzurlu
Nur içinde uyuyor sonsuzlukta.

31.03.2022
Gülayşe