Karanlığın içinde
Yıldız olamadım.
Öteleyip de bulutları,
Sana ulaşamadım.
Ne bir eksik ne bir fazla
Kendim olayım dedim
Olamadım, ağlarken gölgem.
Uzanıp tutunayım dedim
Güç alayım diye şu eğri dala,
Bilemedim, keserken sivri dilim
Düştüğümü bile bilmeden
Bindiğim dalı kesmişim…
Düşüp de kaldım.
Ne yer ne gök
Ne dere ne okyanus,
Almıyor bu sevdalı yüreğimi.
Dokunmayın gözyaşlarıma,
Ben bulutta damlayım.
Hissetmeyin acılarımı,
Sonsuzlukta bir samanyoluyum.
"Elbet bir gün" diyen dilimi kestim
Suskunluğa gebe bedenim
Şiirin kanatlarına sığınır...
Gözlerimi açabilsem
Şiirine mısra olsam
Toprağında ceylan olsam
Bülbülün olamasam da
Sazına mızrap olsam,
Yüreğinin sesini
Ben diliyle söylesem
İnlese saz,
İnlese yer- gök!
Tutsan bükülü boynumu da
Sarsan ak göğsüne
Öyle teslim olsa ruhlarımız…

SERAP HOCA
24.08.2008 22:53