ÇAĞIRI

Sonbahar kış geçti karlar eridi
Karıncalar köresinden çıktı gel
Gözlerimi kanlı yaşlar bürüdü
Didelerim çisil çisil aktı gel

İşbaşı yaptılar kuşlar böcekler
Tomur tomur açtı türlü çiçekler
Tarlada taneye durdu burçaklar
Aşk ateşi yüreğimi yaktı gel

Sabahlar olmuyor gece bitmiyor
Bu hasrete artık gücüm yetmiyor
Yalvarsam elimden vuslat tutmuyor
Gözlerime kara bulut çöktü gel

Fırtınalar kopar suskun halimde
Hüzün çiçekleri açar dalımda
Bülbül figan eder gonca gülümde
Lokmalarım boğazımı sıktı gel

Turnalarla mektup yazdım yolladım
Bilmez idim ben Fizan’ı belledim
Ağlayan gelini bile solladım
Gözpınarım deryaları yıktı gel

Pencereden yollarını gözlerim
Başım eğer gözyaşımı gizlerim
“Uykuyla barıştı sanma gözlerim”
Ayrılık araya nifak soktu gel

Sensiz zor geçiyor iftar, sahurum
Sana değil şu feleğe kahırım
Yâr sensiz mi savuşacak baharım
Kayısılar çiçeğini döktü gel

Diline de Garip Nurgül diline
Hasret türküleri düşer diline
Sevdiceğim gitti Sahra Çölü’ne
Yâr hasretin şu boynumu büktü gel

Nurgül KAYNAR YÜCE / K. MARAŞ