Gözlerimden akan ışığın müsebbibi olmuşsun.
Can alıcı bakışlarınla yüreğimi aydınlatmışsın.
İçimi sarsarak her zerremi etkilemişsin.
Sen
Ey yüce gönüllü şiir kokulu kadın
İpekli kazaktan
Böcekli ağaçtan
Yerdeki çamurdan
İyilikten nasibini almış canınla
Duvarımın herbir köşesinde yeşermiş aşkınla
Ben sana deli divane oldum.

İçimde çoğalan senli sihirli kelimeleri
Tortusu kalmış hayatın zorluklarını
Masmavi baharları müjdeleyen sabahları
Sana nasıl anlatırım bilemiyorum?

Papatya gelincikleriyle güzellikler bahşeden
Duyumsanabilecek en güzel ezgilerin sesi
Türkünün dili
Mutluluğun ilmi olan canınla
Sen benim hayatımın anlamı oldun.

İçimdeki fırtınaların küllerini savurarak
İlahi bir güçle
Ben seninle her duada
Cennetin dilini konuştum.
Saçının her teline aşkımı işledim.
Sevgi dilli her şeyi senin boynuna sardırarak
Yüreğimde
Gönlümde
Depreşen her acıyı
Ruhumu ürperten her şeyi yok ettim.
Uzak ettim kendimden mahşere kadar.

Mehmet Öksüz