Son sözlerimi söylüyordum gönül dilimden
Bakışların tarifeli bir yolculuğa gider gibiydi.
Geçmiş bahar, rüzgârı içime doğru yalpalarken
Gönül haneme seni sevgiyle sığdırıyordum...

Ah, o geçmiş baharlar ne çok şeyi anlatır bize
Hızlıca geçiyor ömrümüzden kıstaslı zaman
Bilmeden acemice yol aldık, güvendik her söze
Yorgun bedenimizle aşka dokunmayı bildik...

Usanmadan mis kokulu öpüşlerde nefeslendik
Ellerimiz, kollarımız birbirinden hiç ayrılmadan
Nakaratı aşk kokulu türkülerin dilinde boğularak
Sevdayı gönül gönüle yazmayı öğrendik...

O minicik kalbinin sesini duyumsar gibiyim
Çığlık çığlığa kalmış her destansı sözün
Durmasın hep konuşsun o gizemli kalbin
Uzanalım geleceğe geçmişi geride bırakarak...

İnan ki, o muhteşem hissiyatın beni deli ediyor
Kıskanırım seni esen rüzgârın sesinden
Büyük bir onurla geçiyorum senli zamanlardan
Hadi gel, uzat ellerini hiç bırakmamak üzere...

Mehmet Öksüz