Açtığın yarayı, kuruttum sanma
Saranlar el oldu, sen yine yoktun
İstersen adımı, daha da anma
Unutan dil oldu, sen yine yoktun

Veren Allah elbet, bize nusreti
Dilerse lutfeder, sonsuz haşreti
Bitmeyen çileyi, bunca hasreti
Savuran yel oldu, sen yine yoktun

Bunca yıl ağladım, şahittir kaşlar
Başlamadan bitti, hayaller, düşler
İnip yanağıma, süzülen yaşlar
Gözümde sel oldu, sen yine yoktun

Değişen bir şey yok, hâla sızımda
Özlem çiçek açtı, bahar, yazımda
Mızrabım vurdukça, dertli sazımda
İnleyen tel oldu, sen yine yoktun

Deli ırmak gibi, coşmak istedim
Bütün engelleri, aşmak istedim
El ele seninle, koşmak istedim
Bu seven del oldu, sen yine yoktun

Kurtulamadım ki, canım sıkmaktan
Bitap düştüm her gün, acı çekmekten
Gözlerim bozuldu, yola bakmaktan
Duygular çöl oldu, sen yine yoktun

Lüzumsuz acıyı, ben onda tattım
Çırpındıkça daha, derine battım
Kurtulmak üzere, elim uzattım
Kırılan dal oldu, sen yine yoktun

Sadık DAĞDEVİREN
Aşık LÜZUMSUZ

NUSRET : Allahın yardımı, üstünlük başarı
HAŞR : Kaynaşma, buluşma