EY CANLAR

Boş gözlerle bakıyoruz dünyaya
Bizden alıp kopardılar ruhumuzu
Sanki etle kemikten kaldık
Düşünmüyor, görmüyoruz olup bitenleri
Sorgulama yetimizi kaybettik
Her geçen gün biraz daha fosilleştik ey canlar!

Çaresiz, kanadı kırık kuşlar gibiyiz
Her gün karanlıklara merhaba diyoruz
Unuttuk aydınlık, Güneşli günleri
Dört bir yanı sessiz çığlıklar kaplıyor da
Duyan, anlayan, bakıp da gören yok
Zaman direnme, ayakta kalma zamanı ey canlar!

Yoksulluk almış başını gidiyor
Tencereler de kaynatacak aş kalmadı
Yedisinden yetmişine geçim derdi sardı
Beyinler yorgun bedenler bitap düştü
Derin uykulardan uyanan yok
Sanki yürekler nasır tutmuş, gözler kör olmuş
ey canlar!!

Yürekler her geçen gün kan ağlar olmuş
Gözyaşları dinmez akar gün be gün
Elleri kalem tutacak canlar silah tutuyor
Binlerce can bir hırs uğruna ölüyor
Masumlar katlediliyor bir bir
Etrafı miski amber kokusu yerine barut kokusu almış
Uyanın ey canlar derin uykulardan uyanın ey canlar!

28.03.2022 Ankara P.ÇETİN