Aşk diye bir şeye tutulmuşuz..
Sol yanımız kıpır,kıpır..
Beklemeyi,özlemeyi,ağlamayı öğrenmişiz.
Kapılar çarpılmış yüzümüze..
Ne oldu bize şafak gözler olmuşuz..

Yeni doğan bir bebeğin ansızın gülmesi gibi şaşkın olmuşuz..
Artık unutkan olmuşuz,
Boş verişlerimiz olmuş hayat..
Kadere inanır olmuşuz bunca anlatılmaya rağmen..
Mutlu etmek olmuş görevimiz insanları,

Her şeye güler olmuşuz..
Düşünmemişiz ardımızda kalanları..
Şarkılar yazılmış adımıza,
Masallara konu olmuşuz..
Kimsemiz kalmamış ondan başka..
Sanki başka insanlar yokmuş gibi sevmişiz,
Sevmişiz ama değer görmemişiz..

Gözlerimiz kararmış,birazda kırmızı,
Ağlamaktan yorgun ve bitkin..
Anlam aramışız şarkılarda,
Bu bizi anlatıyor dediklerimiz olmuş..
İşte bu dediklerimiz olmuş hayatımızda,

İyilik beklemez olmuş insanlardan,
Neden olmadı deyişlerimiz,
İsyana sürüklemiş bizi..