DİYEMEDİM!

Paketlenmiş kutu, sarı petekler
Tadına baktım da, bal diyemedim!
Doğal gibi durur, yapay çiçekler;
Kokladım birini, gül diyemedim!

Arada bir parmak, kalkar havaya
Bazen bir kol çöker, garip yuvaya
Acep sahip midir, kutlu dâvâya;
Tokalaşsam dedim, el diyemedim!

Düşmüyor besmele, sivri dilinde
Yabancı sevgili, gezer kolunda
Nalıncı keseri, baktım elinde;
Hadi hissemizi, böl diyemedim!

Telefonda bile zili yabancı
Pencere ecnebi, tülü yabancı
Saz diye tuttuğu, teli yabancı;
Bizim havaları, çal diyemedim!

Konuşunca sandım, şanlı neferdir
Baktım durduğu yer, çanlı bir yerdir
Amaçları Nemrutlardan beterdir;
Gitme de yatıya, kal diyemedim!

Baktım geleceği, yoktur kendine
Su taşıyor küfrün değirmenine
Büyüyor boyuna ve de enine;
Hâl ve gidişine, rol diyemedim!

Kendime diyorum, baştan aşağı
Doğruları yaz da, otur aşağı
İşleri biliyor, elin uşağı;
Gördüm sömürüyü, fil diyemedim!

Murat Kahraman Murâdî
20.02.2022/İstanbul