DİYEMEDİM!
DİYEMEDİM!
Paketlenmiş kutu, sarı petekler Tadına baktım da, bal diyemedim! Doğal gibi durur, yapay çiçekler; Kokladım birini, gül diyemedim! Arada bir parmak, kalkar havaya Bazen bir kol çöker, garip yuvaya Acep sahip midir, kutlu dâvâya; Tokalaşsam dedim, el diyemedim! Düşmüyor besmele, sivri dilinde Yabancı sevgili, gezer kolunda Nalıncı keseri, baktım elinde; Hadi hissemizi, böl diyemedim! Telefonda bile zili yabancı Pencere ecnebi, tülü yabancı Saz diye tuttuğu, teli yabancı; Bizim havaları, çal diyemedim! Konuşunca sandım, şanlı neferdir Baktım durduğu yer, çanlı bir yerdir Amaçları Nemrutlardan beterdir; Gitme de yatıya, kal diyemedim! Baktım geleceği, yoktur kendine Su taşıyor küfrün değirmenine Büyüyor boyuna ve de enine; Hâl ve gidişine, rol diyemedim! Kendime diyorum, baştan aşağı Doğruları yaz da, otur aşağı İşleri biliyor, elin uşağı; Gördüm sömürüyü, fil diyemedim! Murat Kahraman Murâdî 20.02.2022/İstanbul |
şairim kutluyorum seni
kalemine yüreğine sağlık
kal sağlıcakla
fiamanillah