Özgürlük yüreklerde parlayan meşaledir
Gönül göğünde yıldız, gecemize haledir

Seninle doğar güneş, ısıtırsın yüreği
Bahçemizde gonca gül, ruhumuzun direği

Hürriyet ışığıyla dağılsın karanlıklar
Huzurun gölgesinde kurulsun yaranlıklar

Bağrından çıkan ışık gözlerimin feridir
Seni mukaddes kılan alınların teridir

Hürriyet soluğuyla yüce dağlar aşılır
Sarp kayalar geçilir, dik yokuşlar koşulur

Esir Türk yurtlarına yaş döker, bulut ağlar
Acılar katmerleşir, yüreğimizi dağlar

İsyanın çığlıkları karışırken sesine
Kokunu taşır rüzgâr zamanın ötesine

Köklerden ta göklere kuşatırsın âlemi
Yanardağlar misali eritirsin elemi

Gül kokulu rayihan sinerken gölgelere
Gökte güneş misali doğ esir ülkelere!...

Özgürlüğün bağrına açılır sırlı kapı
Güneşe benzer yüzün kıskandırır mehtabı

Dolunay gibi doğar günün bittiği yerde
Ölümü istisna tut, çaredir her bir derde

Yarına dair düşler gece dalarken suya
Esaret hançerlenir, teslim olur uykuya

Ah özgürlük özgürlük!... Düşünde kaldı âhım
Senin o gül yüzünle aydınlandı sabahım

Hürriyet bir rüyadır, tabiriyse kutludur
Onu teneffüs eden yarından umutludur

Soframızda ak ekmek, aşımızdır özgürlük
Yokluğunda sel olan yaşımızdır özgürlük

M.NİHAT MALKOÇ