Bu topraklarda filizlendi özgürlük tohumları
Sevgi katarları geçerdi gönlümüzün orta yerinden
Işıl ışıl, masmaviydi gözleri özgürlüğün
Esaretin boynu bu coğrafyada vuruldu
Namlular hürriyete dönmezdi yüzünü
Kan ve kin karışmazdı türkülere
Öfkeler kusulmazdı orta yere
İnsanlar eceliyle düşerdi toprağın kara bağrına

Özgürlüğe halaylar çekilirdi meydanlarda
Çınar gibi serpilirdi, büyürdü düşünceler
Kelimeler özgürce dolaşırdı lügatlerde
Havada asılı kalırdı balyoz yumruklar
Gözbebeklerimizde büyürdü yarına dair düşler
Acı ve gözyaşı katılmazdı hayat aşına
Demir yumrukların gölgesi düşmezdi
Barış ve özgürlüğün yamaçlarına

Tavşanlara maskara edilmezdi dişleri sökülen aslan
Ölüm kurşun olup yağmazdı üzerimize
En güvenli sığınağımızdı özgürlük limanı
Zemheri gecelerinde içimizi ısıtan ateşti
Karanlık gecelerimize doğan dolunaydı
Hipodromları dar eden genç bir kısraktı
Bulutlara kanat çırpan bir kartaldı uçsuz bucaksız göklerde
Aşktı, emekti, huzurdu, gerçeğin ta kendisiydi

Tökezlediğimizde elimizden tutandı özgürlük
Dertlere sabır, açlara ekmek, yolunu kaybedenlere yoldaştı
Çöllerin orta yerinde susamışlara soğuk bir pınardı
İnce belli bardaklarda içtiğimiz demli bir keyif çayıydı besbelli
Günahkâr yüreklerde af umuduydu
Yürek yangınlarına serpilen bengisu hükmünde suydu
Kızgın çöl sıcaklarında yüzümüzü okşayan ılık bir rüzgârdı
Kerem’in Aslı’ya, Mecnun’un Leyla’ya aşkıydı özgürlük

Özgürlük, rüzgârın insafına terkedilmiş bir kum yazısıdır şimdi
Suya yazılmış bir slogandır meydanını arayan
Mahkûmların dilinde bir umut türküsüdür
Tutsak duygularımıza panzehirdir
Kerkük hoyratlarında bir hüzün köpüğüdür
Kafeste gökleri özleyen kuş, akvaryumda deniz balığıdır
Düşüncelerin kanı, duyguların en hasıdır
Hayaliyle avunduğumuz yarınlarımızın hülyasıdır

M.NİHAT MALKOÇ