SAMSUN’A DÖNECEĞİM BİRGÜN


Gençliğin buğusu sanırdım,
Samsun`un sihrini..
Bu benim memleketim derdim gururla
Dalgalarına bakardım, fındık bahçelerine
Sarhoştum kokusuyla, Karadeniz`in...

Kendimi başka diyarlarda buldum bir gün
Yedi bölgeyi gezdim dolaştım
Marmara’nın incisine,mavisine
Yabancı gözlerle baktım..

Güzeldi Tanrı`nın yarattığı dünya.
Her yerde hüzün,yer yerde yalnızlığım
Bütün geceleri süsleyen tek ay
Yalnız güneşe değişiyordu iklimle
Kar vardı,kış vardı,soğuk vardı memlekette
Gitsem derdim Karadeniz`e Samsun`a ısınmam..

Yıllar yılları kovaladı,
Yollar yolları.
Ben elimde kalemim,
Şehir şehir dolaştım ozan gönlümce.
Samsun geliyordu aklıma özlemle.
Kalbimi bıraktığım yerde..

Akşamı yaklaşıyor ömrümün
Samsun`a döneceğim yeniden
Gençliğin rüzgarı değilmiş başımda esen
En güzeliymiş benim memleketim.
İnsanıyla Ata’sıyla,Sevdasıyla..

İsmail SEZGİN/İSTANBUL