YIL 1986 Kasım’ ın 19’u İstanbul kar altında, tıpkı
Cerrahpaşa hastanesi gibi soğuk , öğle vaktinde
Bir bebek geliyor dünyaya erkenden,
hemde gününü
doldurmadan
Aceleci mi aceleci,
Hemşireler
Zeynep Deyip kesiyorlar göbeğini,
Ve zaman sonra Kuradan, İREM çıkıyor ,
İREMCİK ne güzel de Hoş Geliyor kulağa,
Şairler kışı değişik duygularda anlatmışlar.
Büyük bir uykunun mevsimidir kış.
Yalnızca doğa değil, insanoğlu da onunla birlikte bu uykuya
hazırlar –bedenini değilse de- ruhunu.
İlkbaharın sağaltıcı neşesi, yazın baştan çıkarıcı enerjisi ve
Sonbahar hüznünün ardından, kış bir teselli gibi geliverir.
Bazen ruhu uykuya yatırma zamanıdır.
Bir bebeğin uykusu gibi…
“Kar yağıyor ve ben hatırlıyorum” der
Nâzım Hikmet
Çünkü anımsamamız gerekir
İREMCİK’bir şiir gibi kendini gösteriyor zamanla,
Aradan dört yıl geçiyor.
İçimizdeki sanat ve edebiyat duygusuyla birlikte ,
Şiirin edebiyatın duygusunu ya yüreğimizde
Yada dilimizden dökülüyor ak kağıtlara
Ve adına ne şiirler yazılır
Dost,yüreklerden,
Bizde gereğini yapıyoruz.
Toplum olarak hergün biraz daha uzaklaştığımız öz kültürümüzün hakettiği şekilde
biraz daha tanıtılmasını ve benimsenmesini ve bunun doğal bir sonucu olarak, bu
büyük kültür kaynağımız olan şiiri ve edebiyatı daha etkin şekilde sevdirebilme amacıyla
1990 yılında ;
İREMCİK Kültür ve Sanat Dergisi’ni yayımlamaya başlıyoruz..
Büyük bir heyecanla onbeş yıl aylık olarak çıkıyor.
Sonra bir yorgunluk başlıyor.
İki ayda bir şimdilerde ise üç ayda bir yayımlanıyor.
Hiçbir maddiyat gözetmeksizin.
Bütün gönül dostlarımın tiryakisi oluyor İREMCİK.
Hatta; İREMCİK Evlenirken düğününde bile, İREMCİK Kültür Sanat Dergisi
Özel olarak çıkıyor.
Ve konukların masalarında yerini alıyordu.Daha sonra onlarca şiirler yazılıyor adına, bunlardan biri de Gönül Dostumuz Kalemdaşımız Sevgi adamı Şair ,Antalya’dan Aydın KILIÇARSLAN birkez daha teşekkürlerimizi iletiyoruz..
DAHA Nice nice Uzun soluklara
İREMCİK..Yolun açık Olsun.