Yok oldu şiir bahçemde harfler,
Kelimeler anlamsız geliyor artık.
Sana hasretimi anlatacak
Cümle kuramıyorum.
Özlem içimde kor bir ateş
Yakıp yıkıp yok ediyor beni
Ne yapsam, ne kadar uğraşsam
Sevda bahçemde yeşili göremiyorum

Ceylan bakışlı sevdiğim...
Sensin beni yalnızlıklara koyup
Bırakıp giden.
Sensin beni imgesiz bırakıp;
Prangalara vuran,

Sevdiğim, bir tanem.
Can parem, bitecek mi dersin.
Bu hasret, bu özlem;
Sensiz geçen her günüm,
Dünüm benliğimde kayboluyor.

Nefesim, yaşam direğim.
Unuttun mu beni?
Ekmiyor musun artık
Gönül bahçeme umut çiçeklerini?
Ceylan gözlüm, sevda gülüm, aşkım,
Yitirdik mi dersin tüm düşleri?
Kâbuslar mı doldurdu rüyalarımızı?
Unuttun mu?
Unuttun mu verdiğin sözleri?

Kanadı kırık kuşum,
Uçamıyor musun artık özgürlüğüne?
Tutsak mı ettin kendini
Semalarda ki kara bulutlara?
Yağmayacak,
Islatmayacak mısın beni?
Sevdana hasret bu teni.

Ey Sevdiğim, sevdalinkam.
Mahzun bahçemin solmayan gülü;
Aman vermiyor töreler bana,
Yıkılmıyor...
Yok edemiyorum geçmişin izlerini,
Gelenekler, töreler
Almış hukukun yerini.
Ne yapsam, ne kadar çabalasam.
Açamıyorum...
Açamıyorum sana gelen yolları

Kaybetmedim bir tanem.
Kaybetmiyorum umudumu,
Biliyorum,
Biliyorum bir gün
Güvercin kanadına yazdığımız
Özgürlük şarkıları alacak
tutsaklığın yerini.
He canım biliyorum.

Onurumsun - Türkan DİNÇER
02:15
(Prangalara vurulabilir mi sevdalar
Mahzun bahçelerimizde yetişebilir mi yeniden
Özgürlük gülleri)

“Sevdalinka” sevda türküsü