İnsanı öğüten bir garip dünya
Üçtepe’de eskilerden kim kaldı
Ne gelmiş yaşamış sanki bir rüya
Üçtepe’de eskilerden kim kaldı

Eskilerin bize bıraktığı iz
Baldan daha tatlı su gibi aziz
Boynu bükük yetim öksüz kaldık biz
Üçtepe’de eskilerden kim kaldı

Derviş emim Müftü dayı gözümüz
Madalyalı şanlı iki gazimiz
Edep erkân bilen ahlakı temiz
Üçtepe’de eskilerden kim kaldı

Hacı Hamza kötülükten beriydi
Hacı Mevlüt çok çalışkan biriydi
Molla Ahmet hocaların piriydi
Üçtepe’de eskilerden kim kaldı

Hacı Cemal mertti yerde sofrası
Alettin enişte İnsanın hası
Temez dayının farklıydı dünyası
Üçtepe’de eskilerden kim kaldı

Hacı İstanbullu sohbetli sözlü
Kemal amca cana yakın nur yüzlü
Hacı Ali amca ciğerli özlü
Üçtepe’de eskilerden kim kaldı

Hacı Paşa dürüst temiz bir insan
Ahmet onbaşı dost çok değerli can
Ya Halil İbrahim ya hacı Kurban
Üçtepe’de eskilerden kim kaldı

Nadir amaca tamah etmezdi vara
Mülteze dayıdan Eyüp muhtara
Hacı Halil’den tut Hacı Alyar’a
Üçtepe’de eskilerden kim kaldı

Feranaz haladan Zeynep bacıya
Sakine anadan Çiçek neneye
Gülenaz teyzeden Fidan halaya
Üçtepe’de eskilerden kim kaldı

Celil çavuş gayet efendiydi çok
Musa dayı mala mülke gözü tok
Derviş dayının üstüne insan yok
Üçtepe’de eskilerden kim kaldı

Binali emimden Aşır hocaya
Hacı Lütfü’den tut hacı Yayhya’ya
Hanteher dayıdan Bayram dayıya
Üçtepe’de eskilerden kim kaldı

Mürsel hoca köyümüzün kandili
Hacı Tifil yoksul olanın eli
Dursun Ali dayı köyümün gülü
Üçtepe’de eskilerden kim kaldı

Göyce dayı sadakatli kardaşa
Yetim Binali den öksüz Baloşa
Ya Sabri amca ya Hacı Alpaşa
Üçtepe’de eskilerden kim kaldı

Hallı hala Hürü mamadan tutun
Köşte nene kızlarıyla bir bütün
Menekşe İntimaz Safiye hatun
Üçtepe’de eskilerden kim kaldı

Hacı nazım adam gibi adamdı
Abdo dayı eli alet tutandı
Cemil dayı taş dibinde yatandı
Üçtepe’de eskilerden kim kaldı

Ahmet amca çok değerli has komşu
Sepet sele Ali emim işi
Sümmani ustamız işlerdi taşı
Üçtepe’de eskilerden kim kaldı

Hacı İsmail’de sen gör çabayı
Hacı İdiris’te insan olmayı
Sadık bir dost idi Sümmani dayı
Üçtepe’de eskilerden kim kaldı

Aziz dayı duruşundan belliydi
Şükür dayı sükût masum halliydi
Allahverdi emim tatlı dilliydi
Üçtepe’de eskilerden kim kaldı

Yedi kardeşin tek bacısı mamam
Ak sütün emdiğim Mütaber anam
Selahattin abim Niyazi babam
Üçtepe’de eskilerden kim kaldı

İso dayı Daşo dayı bir beden
Hacı İlyas amcam son gidenlerden
Hepsi güzel insanlardı harbiden
Üçtepe’de eskilerden kim kaldı

Her birisi ayrı canlı bir kitap
Dilde duamızda gönlümüzde hep
Hastalık bahane ölüm bir sebep
Üçtepe’de eskilerden kim kaldı

Gözüm yaşlı yazdım hepsini tek, tek
Boğazımda oldu söz ilmek, ilmek
Kolay mı insanca yaşayıp ölmek
Üçtepe’de eskilerden kim kaldı

Mustafa’yım baş koymuşum bu yola
Nasip olmaz bu iş sıradan kula
Bu şiirim benden size hatıra
Üçtepe’de eskilerden kim kaldı

Mustafa Deniz