Bana altından yapılmış tahtlar lazım
rutubet kokan sutunlar arasında
dilimden zor bela çıkan bir kaç kelam
kalemimin mürekkebi kurumasın diye
yıllarca kendimi avuttuğum kara gecelerde
nereye kadar sandıkta saklayacağım

hep içime sinecekleri yapacak değilim ya
dışım içimle bir olsun diye üzerime giyindiğim
hakikat libasının düğmeleri ile epeydir
oynarım diye kendi kendime hayıflanırım
ya giy ya çıkar oyunlara ne zaman doyacaksın

Kafam güzel değil belki kafamdakiler kadar
saçlarımı da pek taramam aklımın odalarında
lambalar beyhude yanar nice zaman
durup durup tefekkür ederim kainatı
altı günde yaratılmışken
kaç sene de yok ettiğimizi

Bir demli çay söylerim dumanı yükselir
semada buğulanmış hayal baloncuklarımı
bir bir patlatırım kimse görmesin diye
hakikat libasını uzerime denerim
gayrı tek muradım ağız tadıyla yaşayıp ölmek