Hey sen!...
En güzel tablomun önünde,
Öylece durup dikilen,
Gömleğinin düğmeleri yarıya açık,
Göğsündeki kılları dışarıya takık,
insan gibi gözüken,
Evet sen,
Anlarmısın resimden, aşkdan şiirden?

Gel,
Gel anlatayım sana,
Belki anlarsın da, yakışan olursun atana.
-- Adın ne senin?
-- Asım!...
-- Memnun oldum Asım, bende İlyas’ım.
-- Bak burası mavi, Mavi’de ki işrapım
Ülkemin engin denizleri ve üzerindeki asuman,
Altında yaşanılabilir ancak hür, ve hande-i künan.
Ve yeşilde anlatılan,
-- İlyas bey, ben siyahı merek ettim inan!
-- Siyah mı? Peki o zaman;
Sen hiç geçtin mi Gülhane Parkı’ndan?
Gidipte gördün mü oradaki ceviz ağacını?
Görüpte inceledin mi yapraklarını dallarını?
-- Anlamadım, biraz nas, ressam İlyas!...
-- Orası yas tutma yeri, yas!...
Orası Gülhane Parkı ve benim en büyük yasım,
Bak anlatayım sana iyi dinle beni Asım.
Ceviz ağacının sana uzanan her bir dalı,
Şairleridir bu güzel ülkemin, amma yasaklı(ydı),
Dallarında ki yapraklar anlatır ülkemin eyyamını,
Büm-i habis olan cebinlerin ehvali ecramını.
Nazım ve diğerleri anlatmıştır bunu biraz,
Göğsünü gere gere, umarsız ve serbaz.
Zindanlara attıldılar bu nedenlerden ötürü,
Yılmadı, yazdı güneşi içenlerin türküsünü.
Ve dedi yüz bin elim var benim,
Yüz binlerce gözlerim.
"Yüz bin yürek gibi çarpar, çarpar yapraklarım,"-1
Gülhane Parkı’nda ben bir ceviz ağacıyım.
"Ben bir ceviz ağacıyım Gülhane Parkı’nda,
Nesen bunu farkındasın nede polis farkında."-2
Kimse değildi farkında, neyin ne olduğunu,
Ve tekrar yazdı sonunda,
"Dünyanın En Tuhaf Mahluku"nu.-3

ÜMİT NADİR ESİRCİ
--
"Bırak beni haykırayım, susarsam sen matem et;
Unutmaki şairleri haykırmayan bir millet,
Sevenleri toprak olmuş öksüz çocuk gibidir,
Zaman ona kan damlayan dişlerini gösterir."-4

1-2-3 NAZIM HİKMET RAN
4 MEHMET EMİN YURDAKUL

İsrap- üstü kapalı anlatma, ima.
Asûman- Gökyüzu
Hande- Gülme, Gülüş.
Künan- Yapan, Eden.
Hande-i Künan- Gülen, mutlu olan.
Nas- Daha açık anlatım
Eyyam- Gunlery, Zamanlar, Elverişli zamanlar.
Bumi- Dünya
Habis- Kötü, Alçak, Soysuz, Uğursuz, Kötücül.
Bûmi- Habis- Kötü Dünya, Dünyada ki kötülükler.
Cebin- Korkak.
Ehval- Fenalıklar, kötülükler.
Ecram- Ruhsuzlar, Ruhsuz varlıklar.
Umar- Çaresiz, Çıkar yolu olmayan.
Serbaz- Yürekli, Yiğit, Cesur, Korkusuz.