10
Yorum
33
Beğeni
5,0
Puan
1217
Okunma

Sensizlik zulasına gömüldüğümden beri
Gözlerinin vedasıyla mıhlandığım geceyi
Kazıyıp söktüm gitti kalbimin toprağından
Gökyüzüydü gelinlik
Artik siyah kefeni
Göğsüme bıraktığın o hançerin sızısı
Nasırlaşmış sancıları tazeliyor gün boyu
Bitmeyen bir hikâyenin kaleminden tutunup
Aklımın kalanını kuşatıyor gölgesi
Oysa dualar merhemdi beni kendimle saran
Şifasına inandığım tek gerçekti yaradan
Tutunamayan sözlerin uğultusu kanatırken dudağımı
Genzime karışır ekşimiş hayatın acı kokusu
Gönül yarası çamurla sıvanmıştır artık
Döküle
Kuruya
Düşer elbet
De
Sabrım öfke ile bilenmeseydi keşke !
16/03/2022
02:35
eMİNeYZAMAN
5.0
100% (15)