Ben,
yaşıyorum halâ

yaşamak; nefes almak demekse,
üşümek, terlemek,
dizini masaya çarpıp acı biriktirmekse,
gitmekse ayaklarının götürdüğü yere
uzun mesafe koşucusu gibi.
bedenini hissedemeyene kadar,
nefesin tükenene kadar,
dizlerin kırılıp düşene kadar,
koşmaksa,

amansız bir hastalıksa yaşamak;
kanser gibi, verem gibi
alışkanlıksa; alkol gibi, tütün gibi,
bütün duyularını kuşatan zehir gibi,
bağımlılıksa kopamadığın,
tedavisi yoksa yaşananların,
seçme şansın yoksa, tek yol;
gitmekse.

gidilecek yer kalmamışsa,
bavulun boş duruyorsa,
biriktirdiklerini almıyorsa,
uykusuz bir ruyadan
tensiz uyanıyorsan apansız,
yabansız uzaklar bekliyorsa,
yolcusuz duraklarda,
yolun iki yanı ağaçlıksa,
yuvasız kuşlar bekleşiyorsa
meyvasız ağaçlarda
yaşamak; kuruyan bir ağaç olmaksa ayakta,
ölmekse…

ben,
yaşıyorum halâ

Abdurrahman Güleç