kuzular bilmeli kuzuluğunu
taklid edip bana meler mi felek
genzime saplanan son soluğunu
ağız boşluğumda eler mi felek

imtihan olurken kanda ve canda
dünya denen iki kapılı handa
huzura eriştim dediğim anda
ok gibi bağrımı deler mi felek

yıkıldı kalbimin köhne saçağı
direnç kaybım sanki cer‘yan kaçağı
işe yaramazsa sevgi bıçağı
körelmiş pusatı biler mi felek

âşığın umudu hazzın arşı ya
bereket indirse köye çarşıya
otursam yarimle karşı karşıya
elmayı pastayı böler mi felek

fark ederse benim yürek sızımı
kaçan fırsat kuş mu yoksa tazı mı
kendini bağlayan alın yazımı
su sabun ve bezle siler mi felek

„sev“ diyen fermanın ilk hitabında
hasret mücbir midir aşk kitabında
koştuğum yarışın son etabında
elim-ayağımı çeler mi felek

imanla sevmek bir nevi ibadet
Hakk’a itimaddan umulur medet
umudun ardından biraz saadet
biraz da safahat diler mi felek

Aydın mecbur böyle yazar elemli
kandan mürekkebli çile kalemli
benim yarim bilsem hangi âlemli
öğretip bahtıma güler mi felek

10 Şubat 2022, Almanya.

Dost ilavesi:

Altmış yıldır uçtum kelebek gibi
Oynadım, dinlendim hep zeybek gibi
Başa dönsem masum bir bebek gibi
Yeniden beşikte beler mi felek?..

Adem Alan, nam-ı diğer Pirfanî. Samsun.