Kimseye güvenme, bir gün el’olur.
Şer hayr görünür, üstüne ağar,
Düz gördüğün iniş; yokuş yol’olur.
Yaslandığın dağa, kar boran yağar.

Sen de benim gibi, gel olma seme,
Ozan Figani de; demedi deme.

Kurt ile koyunun, fikri davalı,
Gerçeklerin üstü, yalan sıvalı,
Kuzuya tatlı da, çoban kavalı,
Çobanlar tekeden, teleme sağar,

Sen de benim gibi, gel olma seme,
Ozan Figani de; demedi deme.

İnsanoğlu çarkı, çok çapraz işler,
Kolay ayırt olmaz, sahte gülüşler,
Gün olur devr döner, dostun da dişler,
Çakallar birleşip, aslanı boğar.

Sen de benim gibi, gel olma seme,
Ozan Figani de; demedi deme.

İyi günlerinde, çok olur öven,
Harmanı yel alır, çecini döven,
Yıkılmamak için, kendine güven,
İnsan yükü ağır, taşınmaz meğer.

Sen de benim gibi, gel olma seme,
Ozan Figani de; demedi deme.

Azrailden evvel, kul canın alır,
Tanrın da karışmaz, seyirci kalır,
Mahşeri mizan tek, avuntun olur,
Binde bir ihtimal, var ise eğer.

Sen de benim gibi, gel olma seme,
Ozan Figani de; demedi deme.

Ne eğil, ne bükül, ne üzül ozan,
İstersen kurşuna, sen dizil ozan,
İnsan eleğinde, sen süzül ozan,
Adalet vicdanın, içine sığar.

Sen de benim gibi, gel olma seme,
Ozan Figani de; demedi deme.

Gelse de üstüne, zulm akın akın,
Kesme umudunu, Figani sakın,
En karanlık gece, şafaka yakın,
Umudun güneşi, bir sabah doğar.

Sen de benim gibi, gel olma seme,
Ozan Figani de; demedi deme.

Ozan Figani (Erdem Gümüş)
03.03.2022
İzmir