Elimde kağıt kalem, gün uzaklarda
Ve ben yalnızım
Yarın yanı başımda
Sensizlikte yarım
Yarın çok uzak bana
Seni düşünüyorum yalnızlığımda
Seni yazmak istiyorum, bir ceylan gibi seni
Dağ çiçeğini koklamak gibi, seni
Türkmen dilberi
Aklımda sadece sen, sen, sen
Ve uyuya kalıyorum düşünürken seni.

Gözlerimi açtığımda uyanıyorum uzaklarda
Alevli bir çölün yakıcı asümanında
Uçuyorum ak kanatlarımla
Uçtuğumu görüyorum bihuş
Süzülürken gökyüzünde
Seni arıyorum her yerde
Arıyor, arıyor, arıyorum
Konuyorum bir dala
Olmuşum ak kanatlı bir kuş.
Incecik dalın üzerinde
Seni düşünüyorum yine
Bir kuş aklıyla
Seni seni seni
Türkmen dilberi
Ve uyuya kalıyorum
Düşünürken seni.

Açtığımda gözlerimi
Heyecanla evimize gidiyorum
Yürüyorum bir insan gibi
Evimiz ki, ikimizin aşk evi
Içeri giriyor, bakınıyorum
Bir türlü bulamıyorum seni
Hıçkırarak ağlıyorum gizli gizli
Elime bir kağıt kalem alıyorum
Ve seni yazmak istiyorum
Bir ceylan gibi seni
Dağ çiçeğini koklamak gibi, seni
Türkmen dilberi
Seni seni seni
Ve uyuya kalıyorum düşünürken seni.

Ben sana aşık bir insan olarak rüya gördüm
Rüyamda bir kuş olduğumu gördüm
Sana aşık olan.
Ben sana aşık bir kuş olarak rüya gördüm
Rüyamda insan olduğumu gördüm
Sana aşık olan.
Ben insanmıyım, kuşmuyum?
Varmı anlayan?
Hadi gel işin içinden çık,
Ama biliyorum ki aşığım.
Hemde bal gibi aşığım,
Aşığım aşık.

ÜMIT NADIR ESIRCI
14:12;2019