21
Yorum
101
Beğeni
5,0
Puan
2213
Okunma

tıka basa sensizlikten
yani fırtınadan kaçarken düşüyorum
gözlerinde büyüttüğüm ağaçlara
çarpa çarpa
siyah bir masal kaplıyor yüzünü
kanayana
kırılana
boğulana kadar okuyorum dudağındaki ayazı
küle dönen dilimle
çemberinden geçiriyor göğsün yıldızları
boynun lavanta bahçesine salıncak
nefesin uçurum
ve büyük bir sahneye açılıyor avuçların
meydan okuyor, harabem oluyor
yuttuğum sözleri
dizlerime yazıyorum artık
başlangıçtan öncesine gitmek istiyor ayaklarım
bir adım bile atamıyor ayaklarım
ne olur al bu ağrıyı benden
çünkü suçum değil !
5.0
100% (36)