6
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1595
Okunma
yıllar örtü olur, örter anıların üstünü
kaç kez çeksende çizgiyi maziye
silemezsin yaşanılanları
engelleyemezsin rüyaları
bazen kendinden bile sakladıkların
sabitlenir aklına
rahatsız eder, kurcalar zihnini...
bilirsin ama, sonu yoktur
asla olmayacak bir umut
hiç gelmeyecek günler...
garip bir çıkmaz
ne az ilerisini
ne de bastığın yeri görmeden yürümek gibi
gelişine yaşamaktır bu
ne bir çaba var umut için
ne de unutmaya yönelik...
hem o yokmuş gibi davranmak
hem de onun varlığıyla yaşamak
sevmek ama kendinden bile gizleyerek...
sonu olmadığını bilerek
ve her şeye rağmen gülümsemek
olduğu gibi yaşamak
fazla düşünüp kurcalamadan...
ilkay şebnem kadıoğlu (2oo7)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz