3
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1030
Okunma
Gecenin ruhuna sarıldım, ayrılıkları izledim bir bir
Denizler, nehirler ve hatta yağmurlar
Hepsi büyüdü gözümde
Büyüdüler, boğdular beni zerreleri içinde
Binlerce kez öldüm öldüm dirildim
Her seferinde daha da ezildim
Bitmeyecek işkence sandım
Yollar ayaklarıma dolandı
Bulamadım çıkışı
Karanlıklar boğdu ışığı
Yolum yok, yönüm yok
Amacım yok, umudum yok...
Kalakaldım öylece
Mazi tırmalarken canımı
Şu an okşamıyor başımı
Gelecek, gelecek mi?
Şu an ne zaman bitecek?
ilkay şebnem kadıoğlu
03/31/2009
Cevap Yaz