saatlere zembereğim tam orta yerlerinde
kör düğüm olmuş bir kırık tutacım
uzanmışım uykunun zamansız bölünmüşlüğüne
akrebim susumuş kovalamasız yelkovanım
olmuyor vakit tamam olmuyor çözülmesiz.

kubbesi gölgesinde kalmışım çalar saatlerin
değmiyor çana tokmak işlevi yok çarkın dönmesiz
çalmıyor o meşhur melodisi gecikmiş erkenlerin
geçmekte zaman durgunlarda bî_çare ve farkındasız
içi boş kavram çukurunda kayıp bir göreceyim.


uzanan eller değmiyor acıtan yaralarıma
saracak malzemesi bitmiş yetmiyor bahtın
derman olmuyor hiçbir şey çaresiz kahrıma
yanmış yüreğin feryat kokusunda yönsüz dumanın
burnumun direği asılı kalmış ipte mandallı.

kim derdi Ankara rüzgârını böyle dinleyeceğim
serilmiş çayırına sele serpe yediverenlerin
vermiyor bir goncayı çok görüyor güllerim
düşse ne fayda son baharımda cemrelerim
vakit tamam bitti ömür bu hengamede ağla yüreğim...

çaresiz değiliz her durumda çare sizsiniz.

kiraz çiçeği
Gönül Ersin