Oğulu dağılmış arı kovanı,
İşte baba yurdum, o olmuş şimdi,
Kurumuş ağaçlar, kırılmış dalı,
Bir zaman yaşanmış çağ olmuş şimdi.

İçinde bülbülün nidası vardı,
Yaşayan canların sedası vardı,
Artık o günlerden eser kalmadı,
Viran olup gitmiş bağ olmuş şimdi.

Kapısına kara kilit asılmış,
Kaderine acı ferman yazılmış,
Yıkık hanlar gibi yolcusuz kalmış,
Kartallar besleyen dağ olmuş şimdi.

Sahibi çok, bakanı yok perişan,
O yurt dün gülşendi, bu gün ağlaşan,
Bülbüller susmuşta baykuş konuşan,
Ölümü bekleyen sağ olmuş şimdi.

Anayurdum, baba yurdum, can yurdum,
Orada büyüdüm, orada doğdum,
Özlemi içimde sabırla boğdum,
Gönlüme taht kurmuş bey olmuş şimdi.

Bir ömrü yaşarım gördüğüm zaman,
Canlanır anılar orada hemen,
Başka bir şey gelmiyor ki elimden,
Soğuk vurmuş taze gül olmuş şimdi.

Tayyip der, yurdumdan çıktım çıkalı,
Yemyeşil bahçeler olmuş bir çalı,
İşte dostlar böyle Dünya’nın hali,
Sahipsiz bir kabristan olmuş şimdi.

20.4.2005

Tayyip Sağ