ULUCANLARIN SON MAHKUMU adlı yazı dizime istinaden suçsuz kader mahkumlarına
medyaermenek.blogspot.com/2020/03/ulucanlarin-son-mahkumu-1bolum.html/

ZİNDAN
-Suçsuz insanlara ithaf olunur-

Suçsuzluğa Yusuf gibi suçlandım
Zindanlar karanlık çordayım anne.
Kayboldu günlerim daha saymadım
Zincirlere bağlı zordayım anne.

Demirden kapısı sesler duyulmaz
Verilen yemekle asla doyulmaz
Tahta oturağa sırt da koyulmaz
Üç adımlık volta yoldayım anne.

Mazgal deliğinde küçük bir cam var
Zincirler acıtır yalvar ha yalvar
Ateşim dumansız hep yürek yakar
Küllere karışmış kordayım anne.

Sorma anne bugün gözlerim puslu
Hücremdeki fare hem de çok uslu
Feryadı duyulan başka bir suçlu
Hatırlattı bana sondayım anne.

Kalan ömrüm ay mı yoksa haftamı
Herkes ‘af var’ der de yoksa lafta mı?
Zindanda astılar gece yaftamı
Tükendi şafağım dar’dayım anne.

Bilmedim suçumu neden tutuldum
Görmediler beni bak unutuldum
Işıklar karardı tümden kurtuldum
Şimdi yüreklerde yârdayım anne


Son sözüm: "Allah işiten ve bilendir."
Kıldan ince boynum/ haktan gelendir


15.08.2020
Durmuş Ali Özbek