Kır kabuğunu aşkın
Mana yüklü evrende sokul yeniden varlığına
Düşler hükmeden
Düşe kalka büyürken insan
Düşmez kalkmaz bir Allah

Kırk bir pare top atıldığında
İçinde kalan ukde ile sadece Rabbine sarıldığında
Himayesinde aşkın
Hicvi özlem yüreği titreten
Defolu gönüllerden firar etmekle
Yaşadığın zorlukların maliyeti ile
Mana dünyanda büyüt varlığını sevdanın

Yakamozların eşliğinde
Çığlık çığlığa martıların hicabıyla
Varsın görmezden gelsinler seni
Sinende saklı her duanın rahmetiyle
Dökülsün de yüreğinden yalnızlığın fermanı
Dikiş tutmaz ömürden son arda kalan
Hasretini kucakla sevdiklerinin

Mevsimin koyu
Haşmetin koynu
Bir dolu bir boş sözcüklerin koyuluğu
Konduğun kadar tepeye
Düşen varsın olsun yaşının rüzgârında
Yasınla hizaya gelen hayat denen hicran
Yâd edilesi mazinden arda kalan

Kuyucaklı Yusuf
Candır Yunus Emre
Önce can sonra canan
Hutbelerin esintisi
Ve işte tokalaştığın kaderin
Toynakların sesine serili düşlerin
Seferberliği
Huzmesi bir şiirin
Hüznüne kefil olduğun sevdalı yüreğin

Miadı dolansa insan
Miladı olsa olsa sevdanın g/izinde saklı her mısra
Mana dünyanda yakana taktığın
Aşk denen rozeti
Yeter ki kirletmesin insanlar
Balçık değil hayat
Ne kadar hoyrat olsa da rüzgâr
Mealin ve mecalin
Melun gölgelerin uzağında
Asılı kaldığın göğün her zerresi
Kilit noktası aşktır elbet evrenin


DOSTLARDAN İNCİLER.

CAN YUNUS EMRE 🌾

Mâşuku arayan çileli bülbül
Mânâ âleminde gönüllerde gül
Demiştin incitme tebessüm et ’gül’
Çok severdin ecri can Yunus Emre
🌾
Bilmeyenler dedi bizi hiç bilmez
Bilenden başkası selâmı almaz
Türkmenoğlu dünya kimseye kalmaz
Kalbimizde yeri can Yunus Emre
BİR BENDEN İÇERİ CAN YUNUS EMREEMRE

Şükrü Atay (Türkmenoğlu)