Kaçsam papatya baharından
Kurtulsam karanlığın o hengameli buhranından
Sonsuzluk zihnimde daralıyor
Ve bir çıkmazın haline hülyalar ağlıyor

Birer birer düşer semadan damlalar
Bir garip kuytuda menekşeler ağlar
Aynalar küskün, saçlarım ağarıyor
Ve bir çıkmazın haline zamanlar ağlıyor

Ah çeker bülbül, derdi güldendir
Bağlar viran olmuşsa bilki seldendir
Karalara bürünmüş haklı sebeplerim, kayboluyor
Ve bir çıkmazın haline sırlar ağlıyor

Her adım zaman ötesinden uzanan ücra bir beste
Gam damlıyor yüreğimden bu son gülüşte
Uğursuz bir vaveyla umutlarımı çalıyor
Ve bir çıkmazın haline arzular ağlıyor

Bu sevincim maziden kalma bir güzide an
Besleyemiyorum şu yalan dünyaya hüsnü zan
Kayıp dehlizlere düşmüş bahtım, gülmedi gidiyor
Ve bir çıkmazın haline gamzeler ağlıyor

Saatler işliyor, yorgun akreple yelkovan
Ey hıçkırıklarım durun kalmadı damarda kan
Elim, ayağım bütün bedenim toprak olduda unutuluyor
Ve bir çıkmazın haline hayatlar ağlıyor


Sezgin Tozlu