MAHKÛM ETTİLER

Umutlarım söndü naçar kalmışım
Böyle yaşamaya mahkûm ettiler
Acıyla kahırla nasıl dolmuşum
Hep beni sırtımdan vurup gittiler
Böyle yaşamaya mahkûm ettiler

Yıllar acımadı dalımı kırdı
Kader sillesini hep bana vurdu
Terk ettirdi zalim vatanı yurdu
Sevdiklerim her dem gözde tüttüler
Böyle yaşamaya mahkûm ettiler

Yalanlara karnım tok diyorlardı
Bizi çekemeyen çok diyorlardı
Senden iyi bir dost yok diyorlardı
Dost bildiklerim de bende bittiler
Böyle yaşamaya mahkûm ettiler

Cilveler yalanmış nazlar yalanmış
Sevgiyle baktığı gözler yalanmış
Sevdalar yalanmış sözler yalanmış
Atıp bir kenara beni ittiler
Böyle yaşamaya mahkûm ettiler

Yürekte yazılı acılar çıkmaz
Cefa eder bana usanmaz bıkmaz
Seven sevdiğinin gönlünü yıkmaz
Beni elemlere koyup attılar
Böyle yaşamaya mahkûm ettiler

Duygusal böylesi sözlere kanma
Af dileseler de sakın inanma
Zaten yanıyorsun daha da yanma
Yemin ettikleri sözü yuttular
Böyle yaşamaya mahkûm ettiler
12.10.2020
Duygusal Şair
İsmail Gökçe
DENİZLİ