AHMEDO

Bir başınasın
Koca kentin orta yerinde
Kalabalıklar içinde yapayalnız
Her adımda insan seline kapılıp
Sürüklenip gidiyorsun kimsesizliğine

Yorgun akşamlarda
Ne bir dost sıcaklığı
Ne bir sevgili bulunur...
Vurursun kendini gecenin siyahına
Yaşayamadıklarına hayıflanıp
Kaderine küfreder
Şafağa uzanırsın umarsız
Buz kesmiş ellerin, titrer ıssızlığında gurbetin...

Öylesine ağır gelir ki susmak
Ve her derdi içine atmak
Kirli ilişkiler yumağından kaçmak
Ardına bakmadan ve korkmadan
Bir gün olsun sahici yaşamak
Ne mümkün Ahmedo!

Sığ sularda gezinmelerdir
Yapmacık gülümsemelerle süslü
Ve her cümlesi sisli
İnce hesaplar üzerine kurulu sohbetler...

İki gözüm!
Sen ne sandın bu kenti !
Aslanları üç- beş pul’a kafeste gezer;
Bağışlayıp özgürlüğünü...
Herkes kula dönmüş
Bir kurtarıcı bekler, kaybetmiştir özünü...

Sömürür iliklerini kör bir yarasa;
puslu havalarda kurtlar sofrasında kalırsın,
don’a kalırsın, sen de herkes gibi aldanırsın
Boşa harcar, tüketirsin ömrünü...

Sen insansın,
Ama...insan insanı ezer üzüm misali buralarda;
Köpek öldüren cinsinden,
Bir içimlik şarap olursun ucuz ağızlarda
Gizlice alınır yan cebe konulursun;
dikirsin kafaya, cam şişeden zulalarda...

Nasıl da öğütüverdi bizi
Acımasız dişlileri ömrün
Saçımıza düştü ak
Her birimiz paramparça
Yarınsız, çıplak;
Koptu bamteli gönlümüzün...

Müzik biter
Disk boşa döner;
Söner tüm melodiler söner
Notalar firari
Söz uçup gider
külü kalır son türkünün ...

Bu köhne şehirde
Avunacak ne kalır!
Örselenmiş aşklarla
Gönüller mateme durur
Bir uzak diyarda
kalbin hasretle vurur
Yaralarını sarmak
Yine sana mı bırakılır...

Yıldızlar kayar ölümüne
Gözümüzü sıyırıp birer birer
Gecenin siyahına sığınırız
Bitmez içimizde keder...

Düşleri çalınmış çocuklardık
Pembe Panter’le hiç oynayamadık
Üstelik kırıldı tüm oyuncaklarımız
Zalim bir devin eline kaldık
Masallarla avutulduk her birimiz
Kaybettiklerimize yas tutup
Doya doya ağlayamadık...

İçimizdeki çocuk
Şaşkın döneduruyor
Orta yerinde kentin
Sanki yaşamamış gibi
Hiç bir an’ını saadetin...
Her adımı ölüme koşullanmış
Bir iç kanamasındadır nedametin

Kabuğuna çekilirsin
Çekirdeğine yolculuğun
Bir ileri , iki geri gidersin
Atom çekirdeği olsan ne fayda!
Döner durursun yörüngende
Tadın kalmadı koca evrende
Ahh Ahmedo! Neylersin!..

Boş ver olmuşu -olacağı
Belli olmaz kimin gidip
Kimin baki kalacağı...
Kur soframızı engin maviliklere;
Şimdiden doldur ömrümüzü kadehlere;
zengin gönlümüzle içelim
Can cana!
Ay’a karşı... şöyle...kana kana...
Şık pozlar verelim,
inadına
dosta düşmana
Gece esmer bir kadeh
İçelim de güzelleşelim...






Gurbuz