Hedefe az daha yaklaştık derken
Yollar gide gide ırıyor oğul
Gönül kavuşmayı murat ederken
Ayrılık boynumu büküyor oğul

Geldi geçti aylar yıllar aradan
Mevsimler kaç sefer geçti sıradan
Ümit mola verdi bunca zamandan
Ümitsizlik sancı veriyor oğul

Geceler koynuna çekerler beni
Kıvıra kıvıra bükerler beni
Tekrar ilmek ilmek sökerler beni
Hücreler acılar çekiyor oğul

Mahpushane soğuk her mevsim ayaz
Bir türlü bulunmaz ayazlardan yaz
Benide dondurur tattığın ayaz
Her gün mahpusluğu çekerim oğul

Her bayram haneme yas olur düşer
Damlalar gözümde sel our coşar
Hatıralar bir bir yaramı deşer
Hasretin sineyi deliyor oğul.

Kuşlar bile yuvasına dönerken
Kanat çırpar yavrusunu ararken
Seyredipte hayallere dalarken
Bir mızrak sinemden vuruyor oğul

Tartıldın; adalet terazisinde.
Zulüm; ağır geldi farazisinde.
Dosyan; şimdi Hak’kın mahkemesinde.!
Oradan; berat’ı alasın oğul.

Artık hazırlanır; bu can vedaya.
Gönül bağlamadım; yalan dünyaya.
Derdimi sunarım kadir mevlaya.!
Dünya gözü ile göreyim oğul.

Arifim özgürlük sana gelmeden
Bana rahat haram yüzün gülmeden
Görebilsem can elveda demeden
Yürek hasretinden yanıyor oğul.

Dinlemiyor; artik gönül fermanı
Dizler taşımıyor; gitti demanı
Türkü diyarıyım; derdin harmanı
Rüzgar; acı acı vuruyor oğul