0
Yorum
6
Beğeni
5,0
Puan
364
Okunma
Uçsuz bucaksız ve yönsüz
Akıp giden bulanık nehirler
Adı konulmamış yarınlar
Sırada bekleyen duraklar
Geceye benzeyen sessiz
Dilsiz yorgun düşler
Sonbaharda dalında kuruyup
Tek tek dökülen yaprak
Ruhumun Köhne köşkünde
Gri ve yağmur yüklü bulutlar
Çiseliyor yavaş yavaş
Camı kırk pencereme
Sızlıyor sol yanım inceden inceye
Gittikçe derine dalarak
Kemik iliğinde hisseder ölçüde
Uykularımın katili sarmaşık gibi
İnatçı ben koparttıkça
Yeniden filizlenen hüzünler
5.0
100% (4)