TÜKETTİK HER ŞEYİ NEYİMİZ KALDI 🌾(2)


Yabancı müziğe hayranlık duyduk
Çoğu arıyorken azı kaybettik
Bizim olanları kenara koyduk
...Ruhumuz karardı doldukça dolduk
...Türküyü unutup sazı kaybettik


Hatırı bırakıp parayı saydık
Menfaat uğruna sözlerden caydık
Doğruyu terk edip yalanı yaydık
...Nefsimize uyup açgözlü olduk
...Bahara aldanıp yazı kaybettik



Dürüstlük fenerle aranır oldu
Piyasa bozuldu sahtekar doldu
Aldanan her zaman gariban kuldu
...Günahlar içinde sararıp solduk
...Kor ateşte yanıp közü kaybettik


Her gün yeni yeni şeyler uydurduk
Koltuğu olanı çekip kaydırdık
İçimizden olsa bile saydırdık
... Herkesi ayırıp parçaya böldük
...Sofrada temiz, saf tuzu kaybettik


Kanunlar uyulsun diye konuldu
Uymasak hiçbir şey olmaz sanıldı
Böyle düşünenler zaten yanıldı
...Kanuna uymadık kuralı deldik
...Kumar masasında kozu kaybettik


Zaman değerliydi herkes bilmedi
Açtığı yarayı kimse silmedi
Zorluğu görenler geri gelmedi
...Boşuna harcayıp zamanı çaldık
...Yokuşlarda kalıp düzü kaybettik


Hırslar uğrundaki gözü kör etti
Çıkarı olanlar peşinden gitti
Daha başlamadan dostluklar bitti
...Küçük menfaatler uğruna sildik
... Doğruyu unuttuk, özü kaybettik


Koğuculuk yapıp sözü taşıdık
Sırtı duruyorken alnı kaşıdık
Yazın sıcağında bile üşüdük
...Ayrıştırıp durduk öylece kaldık
...Yunus’a yaraşır sözü kaybettik


Herkesi suçlayıp masum göründük
Günahımız yokmuş gibi arındık
Olmasak da öyle hale büründük
...Masivaya meyil ederek daldık
...Resûl’ün (sav) yolunda izi kaybettik


Dünyada artarak sürer zulümler
Hiçbir zaman ara vermez zalimler
Tüm devletler sessiz, suskun âlimler
...Nasihat almadık musibet bulduk
...Huzura çıkacak yüzü kaybettik


Bu vatan uğrunda nice şehitler
Verilip tutuldu onca ahitler
Aynısını bizden bekler yiğitler
...Ne şehit ne gazi olarak öldük
...İbadetlerdeki hazzı kaybettik


Küllî iradeyi merkeze aldık
Cüzî iradeyi görmezden geldik
Türkmenoğlu der ki hep alan olduk
...Hatayı her zaman kaderden bildik
...Gönüllerde olan gözü kaybettik



Şükrü Atay (Türkmenoğlu)

22 Ocak 2022 - İzmit


DOST YÜREĞİNDEN SÜZÜLENLER
(Sonsuz teşekkürlerimle)


Neme lazımcılık yedi bitirdi
İyi hasletleri yoğa yetirdi
Hakkın emrine de çizik çekildi
Soyutu somutu özü kaybettik
________________ deniz_tayanç


Şehrin ışığına nasıl aldandık
Tarlayı tabanı kenara attık
Hazıra alıştık yan gelip yattık
...Şehrin girdabında çileyle dolduk;
...Fikrimiz değişti köyü kaybettik
_______________ Kızılelmalım


aşklar roman değil masala kaldık
toprak bereketti kırsala saldık
arının çiçeği özünü çaldık
sevgiden yoksunluk biçare olduk
açan gonca gülü nazı kaybettik
____________ muslumbayram


Garip yoksulları ettik hazine
Koyduk kendimizi Rab’bin izine
Muhtaç ettik kulu kefen bezine
...Yumuşak karında tepinip kaldık
...Hassas duyguları, bizi kaybettik
____________ Ahmet Coşkun 1


Türkmenoğlu yazar her dost kaleme
Yazdıkları değer dünya aleme
Yazdığı okuyan düşmez eleme
Kalemi yazarken anlatır onu.
_____________________ ’’NiCeL’’


Bir yangına daha kalmaz suyumuz
Kurudu sevgiler mevta çoğumuz
Kalmadı düzü de derin kuyumuz
-----Kazıldıkça çıkmaz bizden yaşımız
-----Nurundan parlayan yüzü kaybettik
______________________ Ahmet KARA



Yolumuza çıktı bir sürü engel
Aklımızda durur kötüden çengel
Kaderin elinde köşeli cetvel
...Alnımız çizili yazıda kaldık
...Gönüllere giren sözü kaybettik
______________ Gümüş kalpler



Dosta dost kalmaya selâm lazımken
Diller başkalaştı kelam lazımken
Hayatın yönüne kalem lazımken
...İlme sırt çevirdik, ehline güldük
...Eğri yola saptık düzü kaybettik
______________________ ishakaras