Çöktü üstüme  kabus gibi 
Sadece kış misali 
Güneşi ayı yıldızı yok 
Maviye engel olan siyah bulut 

Dolanır düşünceler akıl koridorumda 
Cevap arar ardında soru işareti 
Tüm soruların cevaplarını 
Lakin boş nafile havada kalan ellerim 
Hücreler başı boş dolaşır gibi bedende 

Yazarım biraz kendimden biraz başkasından 
Yabancı değil tanıdık çoğu 
Benzerlerini ya yaşadım ya da kıl payı kurtuldum 
Huzurdan çok hüznü yazdım 
Mutluluğun ise çeyreğini yazabildim 

Gördüğüm var görmediğim var 
İzlediğim bu garip seyri alemde 
Perde çekilmiş henüz gelmeyen 
Yarınların önüne gelecek kaygısı 
Oluşuyor sanki aşılması zor yüksek dağlar 

Çizdiğim rota uymuyor gelen şafak ile 
Ardında doğan güne yine maalasef yine boş 
Çareler çaresiz takılmış kızımıza ışığa 
Çok az dönüyor yeşile kök salacak görünümde 
Hızımı kesen belkiler yarına dair umutlar