5
Yorum
27
Beğeni
0,0
Puan
926
Okunma

Önce yalnızlığın bed kokusu
Ve leş yiyicilerin hırıltılı uluması
Sonra uzanan gözler belirir
Bayram şekeri kahpeliğinde
Tene dokunur kan damlar
Cana dokunur yaş damlar
Ruha dokunur kurur duyguların
Çöl olur içindeki tüm vahalar
İsyanın asaleti yayılır bedenine
Sinmiş anaç bir güvercin gibi
Büyüyen gözlerine kan yürür
İcindeki volkan patlar yıkar bendini
Revamıdır ettiği kul’un kul’a
Oysa ki sende sadece bir kulsun
Durulur, ram eder sükunete duyguların
En yalın haline bürünür insanlığın
Ya kaf! ya def! gidin allahınızdan bulun...
Abdurrahman Güleç