0
Yorum
7
Beğeni
5,0
Puan
395
Okunma

Tutulurlar,
tenha konüller
nedense hep günbatımında
Kucak açar,
akşamın kederi
ufka uzanan ümidlerin
intizar bakışlarına
kapanır,
yavaş yavaş güneşin gözleri
bükülür ağır düşüncelerin seması
sıkıştırır gök yüzünün sinesini
siyah bulutların nefesi
uçarlar,
solmuş yüreklerin
yorgun kelebekleri
hatıralar gülustanına
geçmiş günlerin ıtrı uyanır
hayalin hüzünlü yatağında
M. Ahmedizade
5.0
100% (3)