Ö Z’ D E N - S Ö Z’ E
ÖZ: Bir varlığın; fiziki anlamda, varlık süresince aslını meydana getirip değişmeyen zatı, temel ve bireysel karekteristik özelliği, aslı, çekirdeği.. metafizik anlamında ise manevi varlığı, ruhu, nefsi, içi, derunu v.s...
Söz: Bir düşünceyi, bir fikri veya bir konuyu, yazılı veya sözlü olarak açıklamağa ve anlatmağa yarayan, bir veya birkaç heceden oluşan sözcük, kelime veya kelime dizisi, bir anlam ifade eden ses birliği, laf, lakırdı, kelâm, kavil, v.s...
SÖZ’ler, ÖZ’de şekillenir, öz’den çıkar ve öz’ün ÖZÜ’nü yansıtır.. SÖZ olur. Böylece söz bir anlam kazanır…
Aşağıda, benim özüm’den gelen ve dilimin ucunda söz’üme dönüşen, bazı düşüncelerimi bulacaksınız.
Ben, böyle düşünüyor ve böyle yaşıyorum. Ya, siz!..

Ö Z’ D E N - S Ö Z’ E

ŞİİR NO: 93

İÇİM’de, ÖZ bulmadıkça,
DIŞIM, hep SÖZ’de kaldıkça;
Fani Dünya’yı neyleyim,
Toprağı, beni sardıkça!..

Bir cevherdir, öz’de olan,
Dil, cevheri söze veren;
Cevhersiz, boş söz söyleyen,
Fani Dünya’ya koştukça!..

Mürsel’ler, cevheri arar,
Rastlayana, yolu sorar;
Durak nerde, bilmez karar?..
Hakkın bilgisi sardıkça!..
23-12 1984/SAAT: 21:10/Karşıya Altınyol/İZMİR. (Belediye otobüsü içinde.)
Mürsel Münevveroğlu ([email protected])