2022 in ilk günü
Yeni Yılın ilk şiiri
bacanağıma gelsin.

DURSUN GÖNÜL (833)

Karda kışta dursun gönül
Ta en başta dursun gönül
Kumbaşı’nda tarla yapar
Bak bu yaşta dursun gönül

Bu resimse kışta imiş
Biraz büyük yaşta imiş
Gönül ise hep gençlikte
Seyri sefer hoşta imiş

Hocadır ha dursun hoca
Belki bu yıl gider hacca
Ne Ankara ne Kumbaşı
Ateşi yok tütmez baca

Gider hoşa dursun gönül
Kara kışa vursun gönül
Avcılığı çokça sever
Dağa taşa dursun gönül

Teslim olmaz kara kışa
Hükmedermiş dağa taşa
Diyorlarmış ona reis
Hem ağaymış he mi paşa

Kafasına eser gider
Keser sözü keser gider
Dahası da olmaz ise
Susup bir de küser gider

Bir dediği iki olmaz
Dediği söz yerde kalmaz
Her bir şeye dikkat eder
Öylesi her göle dalmaz

Saftır duru akar suyu
Çepnilerden gelir soyu
Doğruluktur dürüstlüktür
Sert temaşa güzel huyu

Tüfeği de var elinde
Av palavrası dilinde
Boş keseden atar tutar
Uçurur rüzgar gülünde

Tarla tabçak denir bizde
Ekim dikim yenir bizde
Ürünleri var organik
Güler yüzü güler bizde

Karargahı Kumbaşı’nda
Bir bakarsın Çambaşı’nda
Emeklilik maaşı da var
Üç ayda bir aybaşında

Zayi Ozan bacanak der
Ona muhabbete gider
Çay var ise kahvede var
Güzel dosttur sohbet eder

İlhan ATEŞ (Zayi Ozan)
Ankara, 01/01/2022 Cumartesi
Yayın : 02/01/2022 Pazar
www.edebiyatdefteri.com/siir/1407903/