ZAMANSIZ DOKUNDU SESSİZ AYRILIK

Bu deli Yazgımı kaderden bildim
Zamansız yokladı sessiz ayrılık
Çıplak ayaklarla dağları deldim
Özendim Ferhad’’a olmaz gayrılık

Bölündü ekmeğim henüz çok erken
Gittiğim yerlere yabancı kaldım
Bu zalim dünyada çile çekerken
Kefenim boynumda ömrüme yandım

Hayali Bendimin zindanı sensin
Ne etsem ne yapsam aklım karışık
Garip hülyanın, Dümeni densin
Tükenmez çilenin ziyası kırık

Ayrılık hançeri saplandı kalbe
Ardıma bakmadan kaçıp giderim
Apansız geliyor insandan darbe
Bahtıma yazmışsa, hükmüdür derim

Ayağında hal hal burnunda hızma
Cevrinden yıkılır geçtiğin yollar
Kahküllü saçları boynuna salma
Gerdanda görünsün içtiğin sular

Yoluna can verir canım istersen
Korkumun sebebi sana varmadan
Yolunu açmaya emir dilersen
Canımı almasın, yare sormadan