İnsan bir buğday tanesi,
Tarlasına eker hayat.
Ana rahmi ilk hanesi,
Başımızdan çeker hayat.

Bi-çare gelir dünyaya,
Bir zaman sayılmaz yaya,
Yat-kalk daim karnı doya,
İlk gözyaşın döker hayat.

Zamanla serpilir insan,
İlkin oyun bilir insan,
Yener ve yenilir insan,
Çocuklukta şeker hayat.

Büyüdükçe büyür dertler,
Büyür-büyülenir fertler,
Arzular yumuşak-sertler,
Sultanlık mı bekar hayat.

Akıl değil, kandır deli,
Bakmaz ne idi evveli.
Birini sevdi seveli,
Ondan gayrı sıkar hayat.

Yüreğine düşer bir har,
Hayallere heba bahar.
Zamanla uslanır zahar,
Yoksa son kez yıkar hayat.

Zamandır acı ilacı,
Kime takmış vuslat tacı.
Ev bark kurar kardeş-bacı,
Yüzüğünü takar hayat.

Söz-nişan düğün-balayı,
Geçmişte kalır alayı,
Özlemez olur sılayı,
Yarınlara bakar hayat.

Bakar ana-baba olmuş,
Rızk yoluna teba olmuş,
Tek benliği heba olmuş,
Hâlden hâle sokar hayat.

Başa dönmüştür daire,
Sıra gelmiştir saire,
Birer ömürlük seyire,
Döner durur teker hayat.

HÂLimce… 28.12.2021